- relictus
- [st1]1 [-] rĕlictus, a, um : part. passé de relinquo.
[st1]2 [-] rĕlictŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - abandon, délaissement. - [abcl]b - séparation.[/b]
- relictui esse, Gell. : être laissé à l'abandon.
* * *[st1]1 [-] rĕlictus, a, um : part. passé de relinquo. [st1]2 [-] rĕlictŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - abandon, délaissement. - [abcl]b - séparation.[/b] - relictui esse, Gell. : être laissé à l'abandon.* * *Relictus, Participium: vt Relictus custos. Terent. Laissé pour garde.\- relictis rebus omnibus, Quaesiui. Terent. Toutes autres choses laissees.\Relictus sum mihi. Plin. iunior. Je suis en ma liberté, et desveloppé de touts affaires.\Letho, poenaeque relictus. Ouid. Abandonné et exposé à la peine et à la mort.\Relictus ab omni honestate. Cic. Totalement deshonneste.
Dictionarium latinogallicum. 1552.